Posts

Bu yazının başlığını çok çevirdim kafamda. “Deprem ve Muz Kabuğu” istediğim bir başlıktı ancak bir yandan da alaycı bir nüktesi olmasını istemedim. Güneydoğu depremi sonrası yaşananlara alaycı yaklaşmak istemiyorum. Bizim memlekette kinik olmak çok zor değil - kurnaz olduğumuz ve çok akıllı insanlar olmadığımız malum - bu hususta trajiden çıkarımlarım benim için daha kıymetli. Bu yazıyı yayınladığım gün itibarıyla depremin üzerinden bir aydan biraz fazla zaman geçti, ben ancak düşüncelerimi topluyorum....

(Tekrar) Başlarken… Sevgili Okur, Tekrar hoşgeldiniz. İster Freedombox ister başka yönetmlerle olsun, kendi sunucunuzu kurmayı başardığınız ve interneti tekelcilikten ve merkeziyetçilikten kurtarmakta bir adım (daha) attığınız için mutlu olabilirsiniz - size teşekkür ederim! Kendi adıma, 4 aylık Freedombox (ara ara FBX kısaltması da kullanabilirim) kullanımı sonrası, sunucumla ilgili işlerin çoğunun yoluna girdiğini söyleyebilirim. Keşfettiklerimi kendimce notlar ve günceler tutarak bir kenara kaydettiysem de, sadece bana faydasının olması zaten yanlız kaldığımız bir dünyada beni daha da soyutluyor....

Bu konu, tek bir post’a sıkıştıramadığım kadar uzun olduğu için, 2 parçaya ayırmaya karar verdim. Okuduğunuz ilk kısım, Freedombox’ı sunucunuza yüklemeniz ve ilk karşılama ekranına gelmeniz için. İkinci kısmı, Freedımbox yapılandırması ve kullanımına ilişkin notlarım ve ipuçlarımdan oluşur. Keyifli okumalar! Kendi Bulutum İki yılı aşkın süredir, “mahremiyet” kavramı sürekli kafamda çevirdiğim, kendi becerilerim ve ağırlıklı Internet’ten araştırdıklarım çerçevesinde etrafıma kalkan örmeye çalıştığım bir konu. Bizler, teknoloji devlerinin e-posta, sohbet, takvim gibi “bedava” hizmetleri karşılığında kullanım alışkanlıkları izlenen, siyasi ve politik duruşları, tüketim alışkanlıkları gözlenen, sonradan da bu verilerle pazara reklam altlığı olarak satılan metalar değiliz....

Bu post ara ara hortlayabilir… Metne dökmediğim, küçük akıl notlarını düşeceğim buraya. Kimileri bana ait, kimileri değil, kimileri esinlenmeler. Bunlar yazıyla olgunlaşmış düşünceler değiller… Belki bir gün kendilerine ait metinleri olur diye birikiyorlar… ‘Bordro mahkumu’ olmayacaksın… Yaşamak gerek. Bedenine, ruhuna, evine, sevdiklerine, hiç tanımadıklarına vakit ayıracaksın… Her birine benden birer gün (şimdilik). Kalan günler onların olsun; verdikleri üç beş kuruşa bunları yaşatmaya bak. İnsan kendini insan üzerinden tanır. Ya sokaklara çıkacak; onlarla konuşacak, yiyip içip düşüp kalkacaksın, ya da onları edebiyatta bulacaksın…...

Kumarbaz’dan sonra bambaşka bir yazarın dünyasına daldım sanki Beyaz Geceler’de. Kitap’tan ilk kalan yabancılaşma oldu; hem yazara, hem gerçekliğe yabancılaşma. Biraz kahramanımızın hayalperstliği gibi, somut bir yabancılaşmadan ziyade uzaklaşma ve kopma hissiyle karmaşık da bir yabancılaşma. Merak ettim, okuduklarımdan kronolojik bakarsam biraz daha taşlar yerine oturur mu diye. Öteki (1846), Beyaz Geceler (1848), Yeraltından Notlar (1864), Kumarbaz (1867)… Öteki’den sonra bu şekilde yazmış olması… ne değişti acaba? İlk gece kahramanın sevgiliye dayattığı (beni kesmeyin, yoksa hep susarım diyerek) okuduğumuz monolog yüreğimi sıkıştırdı....