Bu post ara ara hortlayabilir… Metne dökmediğim, küçük akıl notlarını düşeceğim buraya. Kimileri bana ait, kimileri değil, kimileri esinlenmeler. Bunlar yazıyla olgunlaşmış düşünceler değiller… Belki bir gün kendilerine ait metinleri olur diye birikiyorlar…
‘Bordro mahkumu’ olmayacaksın… Yaşamak gerek. Bedenine, ruhuna, evine, sevdiklerine, hiç tanımadıklarına vakit ayıracaksın… Her birine benden birer gün (şimdilik). Kalan günler onların olsun; verdikleri üç beş kuruşa bunları yaşatmaya bak.
İnsan kendini insan üzerinden tanır. Ya sokaklara çıkacak; onlarla konuşacak, yiyip içip düşüp kalkacaksın, ya da onları edebiyatta bulacaksın…
Tiyatro başka alem… Kanlı canlı önünde varolur; gözlerinde görürsün oyuncunun parıltıyı. Oyun değildir önemli olan; oyuncu ister 25 ister 75 olsun, güç alır oynadığı rolden, aldığı sahneden, bastığı tabandan. Varoluşu içine dolar insanın…
En büyük günahımız anne-baba olmak…